گر به خلوت دیدمی او را به جایی سیر سیر

بی رقیبش دادمی من بوسه هایی سیر سیر

بس خطاها کرده ام دزدیده لیکن آرزوست

با لب ترک خطا روزی خطایی سیر سیر

تا یکی عشرت ببیند چرخ کو هرگز ندید

عشرت کدبانوی با کدخدایی سیر سیر

یک به یک بیگانگان را از میان بیرون کنید

تا کنارم گیرد آن دم آشنایی سیر سیر

دست او گیرم به میدان اندرآیم پای کوب

می زنم زان دست با او دست و پایی سیر سیر

ای خوشا روزی که بگشاید قبا را بند بند

تا کشم او را برهنه بی قبایی سیر سیر

در فراق شمس تبریزی از آن کاهید تن

تا فزاید جان ها را جان فزایی سیر سیر